Yıldız Parkı'na girip yokuş yukarı tırmandık. Kapıcı: «Filimciler Malta Köşkünde çalışıyor» demişti. Arabamız döne döne, asfalt yollardan geçti ve sarı boyalı, kargir köşkün önünde durdu. Kapıda siyah, uzun bir elektrik kablosu görünce içeride filim çekildiğini anladık. Yerlerde sürünen kabloyu takip edip kapıdan içeri adım atacağımız sırada birisi: - «Aman dikkat, Film çekiliyor!» diyerek yolumuzu kesti. Bekledik. Nejat Saydam'ın «tamam» sözünü duyunca içeri girdik. Vaktiyle sultanların serinlediği dört köşe mermer havuzdaki manzarayı görünce kendimizi geçen asırlarda yaşıyormuş zannettik. Sözle anlatılır gibi değildi manzara: Şelaleli çeşmelerden şıkır şıkır sular akıyor. Sonra bunlar birleşip büyük havuza doluyor. Havuzun etrafındaki sütunlar çiçeklerle süslenmiş. Bazı yerlere beyaz paravanalar konmuş. Havuzun içine önce bir «afet devran» girdi. Çıplak mı çıplak. Hemen etrafını yarım düzeni genç kız aldı. Başladılar ortalarındaki başı taçlı, kulakları kocaman küpel...