Mektup, okunaklı bir el yazısıyle ve gayet açık bir ifadeyle yazılmıştı. İlk satırlarda, bir hayranının sevdiği artiste yazabileceği sözler yer almıştı. Yugoslavya damgalı mektup, - «Çok muhterem Bayan Sophia» diye başlıyordu. «Sizin eski bir hayranmızım ben. Bugüne kadar çevirdiğiniz filimlerin hiç birini kaçırmadım. Hakkınızda çıkan yazılar elime geçtikçe dikkatle okudum, özel hayatınıza dair de bir hayli bilgi topladım. Sizden kilometrelerce uzakta yaşıyorum. İkimiz de ayrı çevrelerin insanlarıyız, hiç bir zaman da karşı karşıya gelmemize imkan yok. Sizi ancak filimlerinizden tanımama rağmen kalbinizdeki acının derecesini ve mahiyetini en az sizin kadar biliyor ve hissediyorum. Bir zamanlar ben de sizin gibiydim, Bayan Sophia... Çok sevdiğim bir kocam, herkesin gıpta ettiği bir yuvam vardı. Ama mutlu değildim. Anne olmadıkça da mutluluğa, rahata kavuşamazdım... «İki kere hamile kaldım, fakat maalesef ikisinde de çocuğumu kaybettim. Öylesine ümitsiz, öylesine perişandım ki a...