İnsanı cayır cayır yakan bir ağustos günüydü. Takvimler 14 rakkamını gösteriyor ve ben Kapıkule’de İstanbul’a, Türkiye’ye veda ediyordum. Hayatımda ilk defa yabancı film şenliği seyredeceğim için heyecandan yerimde duramıyor, kabıma sığamıyordum.. VENEDİK İÇİN BİR FİLİM ÇEVİRİYORUZ «Venedik» hayali bende aylar önce başlamıştı. Türkiye’nin ilk kadın rejisörü Bilge Olgaç temmuzun başında benimle temasa geçmiş, «Demir,» demişti, «Venedik Film Festivali için bir film hazırlayacağım. İsmi 'Linç' bu filmin... Oynamak ister misin?» Hemen kabul etmiştim. Artık gondollar ülkesi Venedik, Venedik’te gösterilecek filmden başka bir şey düşünmez olmuştum... «Linç» hayli maceralı bir şekilde bitti. Filmin rejisörüyle yapımcısı anlaşmazlığa düşünce, filmin bitme süresi biraz uzadı, güç - bela tamamlandı. Ankara’ya sansüre gönderildi. Sansür filmi inceleyedursun, biz de Venedik için hazırlık yapıyorduk. Bizleri Venedik’e götürmek için otomobil kiralanmış, «Linç»in İtalyanca prospekt...