Tozlu Magazin

Spot lambaları yanıp sönüyor, set işçileri, figüranlar sağa sola koşuşuyorlardı. Herkese direktifler veren, kimi zaman yumuşak sesle konuşan, kimi zaman sert emirler yağdıran rejisör ise vazifesi sanki çevresindekileri telâşa vermekmiş gibi, ortalığı karıştırmak için ne mümkünse yapıyordu. Bu asabi ve heyecanlı kalabalık ortasında tek bir sakin kişi vardı: Johnny Hailyday... Ünlü şarkıcı, parlak satenden garip kıyafeti, genç bir Romalı senatörü andıran bukleli platine saçları ile setin havasına kendini kaptırmamaya çalışıyor, rejisörün bağırmalarına aldırmıyor ve sabırla rol sırasının gelmesini bekliyordu. Vakit öğleye yaklaşmıştı. Dakikada 1 000 lira civarında para kazanan Johnny, sabahın dokuzundan beri son filminin basit bir sahnesini çevirmek için orada bulunuyordu. Arada bir rejisöre: «Şu filminde bana da bir rol versene» diye takılıyor, onun homurtulu cevabını kahkahalarla karşılıyordu. Oysa bu filmin anlaşmaları yapıldığı zaman herkes rejisöre acımıştı: - «Bu şımarı...

BİR JOHNNY HALLYDAY vardı. Eline gitarını alıp sahneye fırlar, kan ter İçinde avaz avaz bağırıp dinleyicileri büyülerdi. Johnny Hallyday sahnede böyle çırpınıp dururken onu dinleyen gençler yerlerinde duramazlar, Johnny Hallyday’in melodili feryatlarım karşılıksız bırakmazlardı. Evet, Johnny Hallyday, güzel sesiyle olduğu kadar kurnazca davranışları cazip kıyafetleri ve sahne hakimiyetiyle genç müzikseverleri kendine bağlayabilecek kudretteydi. Bu sayede de günümüzün en çok sevilen şarkıcılarından biri olmuştu. Johnny Hallyday'den bahsederken geçmişte yaşamış birinden söz eder gibi bir ifade kullanmamızı belki garipsemişsinizdir. Elbette, dün olduğu gibi bugün de aramızda bir Johnny Hallyday var. Yine eskisi kadar seviliyor, aranıyor. Yalnız bu genç sanatçı artık kabiliyetini sahnede değil de perdede göstermek istiyor. Müzikseverlerin yanı sıra sinemaseverlerin de kalplerine girmeyi arzuluyor. Bugünlerde Johnny Hallyday'in evine giderseniz çalışma odasında bir tek nota...