Müzeyyen Senar demek neşe, espri demektir... Gittiği yeri şenlendirir hareket getirir, coşku getirir... Çiçek Pasajı'nda da öyle oldu... Entellektüel Cavit'in yeri bayram havası yaşadı bayram gelmeden... Çünkü Müzeyyen Senar gelmişti... Herşey herkes sustu, sadece Müzeyyen şakıdı ve kendisine gösterilen sevgi selinin içinde hayatının en anlamlı gecelerinden birini daha yaşadı...Şenlendi, şenlendirdi, coştu, coşturdu... Kadehler burada dert oldu... Sıkıntılar, üzüntüler burada meze yapıldı... Şu masada altını kürekle tartanlar otururdu... Şu masada bir duble rakı parasıyla bayramı bayramdan önce yaşayanlar.. Koca bir tarih geçti bu yıkıntının tahta masalarından... En zengininden en yoksuluna, en ünlüsünden en sıradanına yüzler, binler aktı şişelerden akan içkiler gibi... Burada daha çok dert içildi, acı, keder, üzüntü içlidi... Ama neşe de yaşandı burada... Sazlar çalındı, şarkılar söylendi... Cümbüşle coşuldu, darbukayla göbek atıldı, akordeonla el çırpıldı.. Hele bu alemi...