Gülsün Kamu tiyatrodan neler neler ümit ederek geçmiş sinemaya... Ve umduklarının bir tekini biie bulamamış. Oturup kara kara düşünecek değil ya, nasıl tiyatrodan sinemaya atlamışsa oradan da sahneye geçivermiş. - «Baktım ki sinemada emeğimin karşılığını vermiyorlar. Daima az, küçük paralarla çalışıyorum. Üstelik bütün rollerde de harcanıyorum. Bana gidecek roller hep başkalarına verilirken tipime, oynuma, karakterime ters düşen ne kadar rol varsa beni buluyor. Ben de sahneyi seçtim. Rahatım iyi» diyor. Gülsün Kamu'ya 1967 yazı pek yaramış. O, tutunca kopacakmış hissini veren kız gitmiş, biraz daha toplu, biraz daha manalı bir genç kadın gelmiş. - «Artık gönül işlerine de paydos dedim» diyor. Bu kaçıncı paydos Allah bilir. Okullardaki 45 dakikalık ders süresi gibi her halde Gülsün de gönül işlerini zamanla sınırlamış, arada bir paydos veriyor sonra, yine devam ediyor. - «Bundan sonra bu konuda benim adımı duyarsanız bilin ki karşıma çok sevebileceğim biri çıkmıştır» ...