Elbise dolabını açmış, giyecek bir şeyler araştırıyordu. Renk renk elbise yığınının arasından yeşil keten bir elbise gözüne ilişiverdi. Genç kadın, birkaç saniye tereddüt ettikten sonra uzandı, yeşil elbiseyi askısından çekti. Parmaklarını kumaşın kıvrımları arasında yavaşça gezdirmeye başladı. Gözleri buğulanmıştı. Elbiseyi oracıktaki koltuğun üstüne bıraktı sonra da başını kumaşa gömüp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Onun bu elbiseyi en son giydiği günü çok iyi hatırlıyordu. Ablasına misafir gelmiş, fakat havalar birden ısınınca onun elbisesini giyerek sokağa çıkmak zorunda kalmıştı. İki kardeş, sanki kısa bir süre sonra ayrılacaklarını önceden biliyorlarmış gibi o gün akşama kadar kolkola gezmişler, çocukluk günlerinin tatlı hatıralarını anmışlar ve hayatlarının belki de en mutlu gününü geçirmişlerdi. Bundan sonra ise Cathörine Deneuve, genç yaşta ölen kardeşi Françoise Dorleac’ın hatıralarıyla avunmak zorundaydı. Genç kadın, Françoise'in ölümüne, yokluğuna kendini bir tü...