Tozlu Magazin

Yeliz 'in Ufuk Deveci ile evlenmeye karar verdiğini ve artık gazino çalışması yapmayacağını daha önce yazmıştık. Ama gazino sahnelerinden uzaklaşmak Yeliz için çok zordu. Çünkü sahneye çıktığı anda kendini çok mutlu hissediyor ve aldığı alkışlar onu bambaşka dünyalara götürüyordu. Bu yüzden evleneceğini düşünmek onu mutluluğa, sahnelerden ayrılmak ise mutsuzluğa sürüklüyordu. Bunu sevgilisi de hissetmişti. Sevdiği kadının üzülmesini istemiyor, onu mutlu görmek için bir şeyler yapmak istiyordu. Yeliz'i mutlu etmek için kararlıydı. Ama ne yapacaktı? Bu sorunun yanıtı Çiğdem Talu'dan geldi. «Bir show hazırlayalım» dedi... Bu karara nasıl vardıklarını dilerseniz ünlü söz yazarının kendisinden dinleyelim: «Bir akşam Yeliz bana geldi. Çok üzgündü. Gazinodan ayrılmak zorunda olduğunu, fakat alkışları özleyeceğini söyledi. Ona üzülmemesi gerektiğini, bir şeyler yapabileceğimizi söyledim. O anda da aklıma show fikri geldi. Birden Yeliz'in yüzü aydınlandı. Bunu Ufuk...

Genç kız bahçenin güneşli bir köşesine oturmuş, elinde kocaman bir yoğurt kasesi, kaşık kaşık yoğurt yiyor, yorgun ve dalgın gözlerle etrafını seyrediyordu... Üzgündü, yorgundu Yeliz ... Söyle, diğine göre, «Bu Ne Dünya Kar. deşim», «Gönlüm Seninle», «Yanakların Çiçektir» «Kahpe Felek» ve «Kimbilir» adlı plakları çok tutulmuş, yüz binleri bulan bir satış grafiği çizmişti. Bazı plak şirketleri hiç satmayan ya da masrafını zor kurtaran plaklara ve sanatçılara bol keseden altın plak dağıtıyor, bu da Yeliz'e zor geliyordu. «Neden altın plaklarımı vermiyorlar?» «Neden?» diye soran Yeliz, Unkapanı’ndaki Plakçılar Çarşısı'nın karışmasına da neden oluyordu. Çünkü Yeliz plak şirketi ile ihtilafa düştüğü an hemen devreye girip, Yeliz’i transfer etmeye kararlı pusuda bekleyen plak şirketleri de vardı. Yeliz’in 4 altın plak istediği Yankı Plak Şirketi sahipleri Atilla Cilambol, Kadir Demirtürk ve Ali İhsan Oral ise tüm bu olup bitenlere karşı şu ortak açıklamayı yapıyorlardı: ...

Boğaziçi'ndeki bir yalının en üst katindayız. Balkon kapısı açık... Hafif hafif esen rüzgar tül perdeyi sallıyor. Dışarda çocuk sesleri Boğaz'dan geçen vapur düdüklerine karışıyor. Salondaki koltuklardan birinde Yeliz ve müstakbel eşi Ufuk Deveci oturuyor, diğerinde de biz... Bir süre havadan sudan konuşuyoruz, sonra söz dönüp dolaşıp «EVLİLİK OLAY»na geliyor. Kulağımıza çalman bazı söylentileri ve kuşkularımızı kısaca aktarıp ilk sorumuzu soruyoruz. Cevap Ufuk Deveci’den geliyor: «Evet! Bu söylentileri biz de duyduk. Güya bizimki bir reklam evliliğiymiş. Yok benim niyetim ciddi değilmiş filan. Ben eğlence hayatını severim ama Kazanova değilim. Hiçbir zaman da Kazanovalığa heves etmedim. Kaldı ki evlendikten sonra beni eğlence aleminde çok zor göreceksiniz. Hazır para yiyen mirasyedi de değilim. Bazı basın organlarında nedense beni hep böyle lanse etmeye çalışıyorlar. Her sabah saat dokuzda işimin başındayım. Kendime göre bir işim ve kazancım var.» «Yeliz'i çok...