Değişmez kuraldır. Ünlü müzisyenlerden meydana gelen topluluklarla, kalabalık orkestraların, bir ünlü şarkıcıyı solist alan «süper grupların» ömürleri nedense pek fazla olmaz; dağılıverirler. Sebebi basittir bunun: Sanatın her dalında olduğu gibi, müzikle uğraşan kişilerin çoğu da kaprislidir. Ya branşında daima tek olmak, ya meslektaşlarından daha şöhretli olmak, ya da kendi adına bir topluluk kurarak, daha çok para kazanmak ister. İşte bütün bunlar da büyük ümitlerle kurulan o güçlü toplulukların yıkılmasına, yerine yenilerinin doğmasına yol açar. Bunun en son örnekleri bizden Durul Gence 10, 21 kişilik Türkiye'nin en kalabalık pop orkestrası olan İstanbul Gelişim, batıdan da Beatles’tir ve son bir iki haftadır müzik dünyamızda dolaşan söylentilere bakılırsa, 4 ay önce büyük gürültüyle birleşen süper grubumuz Barış Manço - Moğollar’ı da aynı akibet bekler gözükmektedir. Barış Manço ile Moğollar’ın arasına kocaman bir kara kedinin girdiği söylentileri, Barış Manço’nun kabak...