Tozlu Magazin

PAVYONLAR, pavyonlar ve barlar... Ersen 1963’den 1970'e kadar tam 7 yıl süreyle sahneye çıktığı yerleri düşünüyordu. «Ersen» olmak için çalıştığı yerler bir bir gözlerinin önünden geçiyordu genç sanatçının... «Sene 1963... Asmalımescit'de Meksiko Bar'da müzik hayatım başlıyor. Meksiko Bar... 20 basamak merdivenle yerin dibine iniyorsun, küf ve alkol kokularının arasına... Yaşım 16, o yıllarda çiçeği burnunda bir delikanlıyım. İlk sahne sınavımı bu barda, babamın bin altı yüz elli liraya aldığı elektro gitarla verdim. Mavi Bar Sokağı'nda Çağlayan Pavyon'da geçen seneler. 'Gitarist- şarkıcı Ersen Dinleten', Asmalımescit'den Tünel'e, Tünel'den Galatasaray'a, Galatasaray'dan Taksim'e kadar körpe ciğerlerime ayyaşların alkol kokusunu çeke çeke geçti gençliğim.» «Gecede 15 lira alıyordum. Topluluğumuzu bir davulcu, bir akordioncu ve gitarist şarkıcı olarak ben oluşturuyorduk. Pavyon localarından topladığım bahşişlerle 25 liraya çı...

Yıllardır pop müziği ile tanınan Ersen de arabesk söylemeye karar verdi. Kendisinin diğer arabeskçiierden farklı olarak senfonik arabesk yapmak istediğini belirten Ersen, bu konuda şunları söylüyor: «Son plağımı 45 kişilik bir orkestranın eşliğinde doldurdum. Çok güçlü parçalar ortaya çıkardık... Amacım Batı ile Doğu temlerini birleştirip büyük yaylı sazları klasik versiyonlardan esinlenerek geliştirmeye çalışmak.» Arabesk türde Orhan Gencebay’ın üstünlüğünün tartışılmaz olduğunu söyleyen Ersen, Ferdi Tayfur’un ilk günlerdeki başarısını sürdüremediğini ve giderek şarkılarında tek düzeliğe düştüğünü sözlerine ekliyor. Ercan Turgut ve Kibariye gibi arabeskçiierin ise sadece tek şarkı ile başarı elde ettiklerini ve daha öteye gidemeyeceklerini ifade eden sanatçı, «Orhan Gencebay bir ekoldür. Ben ise bu okulda bir öğrenciyim. Ancak ben de değişik bir yorum ve icraatla yola çıkıyorum» diyor... (diğer haberler için aşağıdaki linke tıklayın) Tozlumagazin