Boğaziçi'ndeki bir yalının en üst katindayız. Balkon kapısı açık... Hafif hafif esen rüzgar tül perdeyi sallıyor. Dışarda çocuk sesleri Boğaz'dan geçen vapur düdüklerine karışıyor. Salondaki koltuklardan birinde Yeliz ve müstakbel eşi Ufuk Deveci oturuyor, diğerinde de biz... Bir süre havadan sudan konuşuyoruz, sonra söz dönüp dolaşıp «EVLİLİK OLAY»na geliyor. Kulağımıza çalman bazı söylentileri ve kuşkularımızı kısaca aktarıp ilk sorumuzu soruyoruz. Cevap Ufuk Deveci’den geliyor: «Evet! Bu söylentileri biz de duyduk. Güya bizimki bir reklam evliliğiymiş. Yok benim niyetim ciddi değilmiş filan. Ben eğlence hayatını severim ama Kazanova değilim. Hiçbir zaman da Kazanovalığa heves etmedim. Kaldı ki evlendikten sonra beni eğlence aleminde çok zor göreceksiniz. Hazır para yiyen mirasyedi de değilim. Bazı basın organlarında nedense beni hep böyle lanse etmeye çalışıyorlar. Her sabah saat dokuzda işimin başındayım. Kendime göre bir işim ve kazancım var.» «Yeliz'i çok...