«İstanbul Sokaklarında» adlı Türk- Yunan - Mısır ortak yapımı olan filim sesli çekilmişti. Bu filmin çekim yılı olan 1943'e kadar Türkiye’de filimler sesli çekildi. Faruk Kenç 1943 yılında çevirdiği «Derli Pınar» da saati geriye işletti ve filmi sessiz çekip sonradan stüdyoda seslendirdi. «Sesli çekim» masraflı oluyordu, buna mukabil filmi sessiz çevirip sonradan seslendirme pratikte birçok kolaylık sağladığı için bu sistem yerli sinemada hemen benimsendi. Daha sonraki yıllarda Yeşilçam’da rastlanan gelişmeler filimlerin sessiz çevrilip sonradan seslendirilmesi şeklinde formüle edilebilecek olan «dublaj sistemi» nin sinemamızda iyice yerleşmesine yol açtı. Dublaj bir sistem olarak yerleşince birçok değişikliklere uğradı. Mesela ilk zamanlarda filimler senaryodaki sıraya göre seslendiriliyordu. Sonradan filim çekiminde olduğu gibi filimler de parçalara ayrıldı. Böylece dublajda da karışık parçalar seslendirilip, sonra bunlar montaj masasında filimdeki sıralarına kondular. Yine ...