Robert Mitchum'un canı sıkılıyordu. Her zaman uykudan yeni uyanmış gibi şiş duran göz kapaklan, sanki biraz daha şişmiş, gözlerini iyice kapamıştı. Filim çevirmek için gelmiş olduğu bu şirin Akdeniz kasabasının neşeli havası da aktörün içindeki sıkıntıyı atmasına kâfi gelmemişti.. O gün canı hiç çalışmak istemiyordu.. Rejisöre haber gönderip biraz hava almak istediğini bildirdi.. Canı sıkılrken kamera karşısına geçip nasıl çalışabilirdi... Aktörün lojman olarak kullandığı seyyar evde ise siyah gözlü, kumral bir Akdeniz güzeli kendisini bekliyordu. Fakat Robert Mitchum'un hiç tanımadığı bu kadın hayranıyle konuşmaya bile hali yoktu.. Varsın beklesindi.. Filim setinde çalışan diğer sanatçılar, Robert Mitchum'un bu çeşit davranışlarına al şkın oldukları için, kırk sekiz yaşındaki aktörün o sabahki davranışlarını hiç yadırgamadılar.. Sanatçı, kendini koskoca dünyada yapayalnız, evsiz barksız hissettiği zamanlar hep böyle yapar, yerinden kıpırdamak istemez, çevresinde ola...