- «11 yıldır uzağım sahneden. Bir zamanlar hayatımı bir çift bacağımla kazanırken, şimdi sinemadan ekmek yameğe çalışıyorum. Sinemada bir şeyler yaptığıma inanıyorum. Eğer ortaya iyi bir şeyler koymasam, bugün oyuncu - rejisör ve prodüktör olarak 13 ödülüm olur muydu? Ama ödüller karın doyurmuyor! Sinemada daha ileriye gidebilmem, yıllardan beri içimi kemiren projeleri gerçekleştirebilmem için büyük paraya ihtiyacım var. Bu parayı ise bana ancak sahne verebilir. Bunun için aylarca önce kararımı verdim. Sahneye çıkmalıydım.» Yılmaz Duru ile konuşuyoruz. Kervansaraydayız. Yılmaz'ın üzerinde Anadolu motifleri ile işlenmiş bir elbise var. Prova yapıyor. - «N'olur, sahneye çıkışımı okurlarımıza duyururken 'sahneye çıkan sinema yıldızlarına Yılmaz Duru da katıldı.' demeyin,» diyor. «Zira na ben sahnenin yabancısıyım, ne de sahne benim.» Haklıydı Yılmaz Duru. Sinema yıldızı olmadan önce, sahne yıldızıydı o. Sahneye ilk defa 1950 yılında, Ses Tiyatrosu...