Göksel Arsoy, bir zamanlar Türkiye'nin bir numaralı sinema yıldızıydı. Genç kızlar arasında adı dillerden düşmezdi. Filimciler ona filim çevirtebilmek için, adeta kapısında kuyruğa girerlerdi. Çevirdiği filimler daima hasılat rekorları kırar, filminin gösterildiği sinemaların önünde, kuyruklar uzar giderdi... Günlerden bir gün, Göksel'i askere aldılar. Yedek subay öğretmen olarak, İstanbul'dan kalkıp taa Konya'nın «Celep» köyüne gitti. Sonra da Konya'nın içindeki «Şeker İlkokulu» na. «Sayılı günler çabuk geçer» derler ama, gelin bir de siz bu sayılı günleri Göksei'e sorun. İki yıl, ona sanki iki asır gibi gelmişti. Nihayet bir gün tezkeresini aldı, Yeşil- çam'a döndü. Sevincinden uçuyordu. İki yıl ayrı kaldığı sinema alemine yeniden dönmenin sarhoşluğu içindeydi... Fakat, bu sarhoşluk uzun sürmedi. Bir süre sonra, döndüğüne de döneceğine de bin pişman oldu. Pişman oldu çünkü, askere gitmeden önce kapısını aşındıran rejisörler, onu aramak bir kenara,...