Tozlu Magazin

Cihangir’deki modern apartmanın zilini çaldığımız zaman, kapı açılmadan önce, kapı arkasında birtakım fısıltılar oldu. Sonra kapıya, mavi gözleri uyku içinde genç bir kadın çıktı. Kısacık saçlarını eliyle düzelterek mahmur mahmur konuştu: - «Devlet Devrim, biraz sokağa çıktı. On dakika sonra gelecek!» dedi ve kapıyı «çat» diye kapadı. Mavi gözlü kadın, adı şarkıcı Selçuk Ural'la çeşitli maceralara kanşan Ceyhan Cem'di... On dakika sonra geldiğim zaman Devlet Devrim, elinde süpürge yerleri süpürüyordu. Yatak odasın m kapısına baktım. Kendisine yıllar önce «Kalipso Kralı» adım takan «şarkıcı» Metin Ersoy'un, çalıştığı gece kulübünde giydiği sivri burunlu pabuçları yan yana duruyordu. Ve bu, bir çift erkek pabucu, sanki Devlet Devrim’in sinemadaki hayatının bir dönemine imzasını atmış gibiydi... Devlet Devrim, pabuçlara baktığımı fark etmedi. Ama, saklayacak gibi değildi. Metin Ersoy adlı şantörün henüz imzası kurumamış «ithaflı» resmi masasının üzerinde duruyordu. ...

Yanılıp yanılmadığımızı kesinlikle bilmiyoruz ama bize ortada şöyle bir gerçek var gibi geliyor. Bir zamanlar Türk sinemasında ''Karaboncuk'' olarak şöhret yapan, sonra sahneye çıkınca bu şöhretini devam ettirmeyi başaran Devlet Devrim'in yıldızı son günlerde sönmeye başladı gibi... Gazeteler, mecmualar ondan eskisi kadar sık bahsetmiyorlar; neonlarda, filim afişlerinde Devlet Devrim adına daha az rastlanıyor. Bunun sebebi nedir acaba? Her halde bizim bu kanımızda yanılıp yanılmadığımızı da, eğer ortada böyle bir durum varsa bunun sabebini de en iyi Devlet Devrim bilebilirdi. Bunu düşünerek kendisinden bir randevu aldık ve aklımıza gelen her konuyu onunla bir bir konuştuk. Devlet Devrim her şey bir yana mert ve açık sözü... Durumunun eskisi gibi olmadığını o da kabul ediyor ve bunu ''geçici'' olarak niteliyor. Sonra da bu durumu yaratan nedenleri şöyle açıklıyor: - ''Hatırlayacaksınız. Ben Ankara'dayken mecmuanızda bir röportaj...

Devlet Devrim Türk sinemasının «Karabatak» kızlarından biridir. Aynı günlerde çevrilen birçok filimde peş peşe roller alır; nefes alacak vakti olmaz; sonra bir bakarsınız ortadan kaybolu vermiş. Neden sonra, bir gazete veya dergide onun «Mısır'lı» babasından kalan «milyonlarla» ilgili bir demecini, bulursunuz. Aradan bir iki gün geçmeden Devlet Devrim, yine filim setlerine dönmüş «tutturabildiğine» rol aramaktadır. Bugünlerde yine setten sete, filimden filime koşup duruyor: - «Keramet bende değil, elbiselerimde!» diyor, «Soyunur musun? dediler. Aynada kendimi seyrettim, baktım fena değilim: «Soyunurum» dedim. Üstümdekileri attıkça filim teklifleri de çoğaldı.» Sinemamızın «Kara boncuk» u hem anlatıyor, hem de (alışkanlıktan olacak) üstündekileri çıkarıyor. Nihayet, içine giydiği bikini mayosuyla kalınca: - «Siz de bakın, sinemada soyunan kadınlardan hangisinin vücudu benimkinden daha güzel? Kendine güvenen varsa buyursun. Hodri meydan!...» diye meydan okuyuverdi... Dev...

Son yıllarda memleketimize yabancı flimciler geliyor. İstanbul'da ve Anadolu'nun çeşitli şehirlerinde, kendi artistlerinin yanına birkaç yerli sinema oyuncusu koyarak renkli, sinemaskop filimler çeviriyorlar. Yabancı filimcilerin hemen her filmine giren «gedikli» yerli filim oyuncuları var. «Rusya’dan Sevgilerle» ve «Topkapı» filimlerinden tutun, «Hafif Süvari Alayı» na ve «Şeytanın Bahçeleri» ne kadar hemen her yabancı filimde Hasan Ceylan, Senih Orkan, Danyal Topatan ve Memduh Ünsal adlı oyuncuları görebilirsiniz. Kadınlara gelince, bazı figüranlar yabancı filimlere arada sırada girmiştir. Ama, İstanbul ve Anadolu'da çevrilen yabancı filimlerin «gedikli oyuncusu» Devlet Devrim'dir. Geçenlerde bir filim setinde Devlet Devrim'in bu «özelliği» konuşuluyordu. Birisi: - «Devlet Devrim, yabancı filimcilere yerli artist bulan komisyoncularla iyi arkadaş da ondan...» dedi. Büyükdere'de, Bilezikçi Çiftliği'nde bir yerli filimde çalışan Devlet Devrim'e ...

Adana şehri İzmir ve Ankara'dan sonra, yerli filimcilerin, özellikle son yıllarda, önem verdikleri bir yer oldu. Çünkü Adanalı filim işletmecileri sık sık İstanbul’a, Yeşilçam’a gelip filim seçmek ve birçok filim şirketini finan se etmek hususunda gayet cömert davranmaktadır. Yeşilçam'ın yerli filim firmalarından biri de geçenlerde birçok artisti topladığı gibi Çukurova'nın miinbit ovalarına gitti. Adana, pamuk tarlaları kadar barları, pavyonları, gazinolarıyla da yerli filim tarihinde şöhretli olan bir şehir. - «Yerli filim artistleri gelmiş!» sözü ağızdan ağıza yayılmış, bunu duyanlar, yerli fiiimlerde gördükleri şöhretli kişileri yakından görmek, onlarla tanışmak için heyecanlı saatler, hatta günler geçirmeye başlamıştı. Nihayet bir pavyonda, gündüz, filim çevrildiğini haber alanlar pavyonunun etrafını çevirdiler. Seyirci kordonunu yaran artistler birer, ikişer içeri girdikçe: - «A... Tamer Yiğit'e bak...» - «Bak Devlet Devrim geliyor!» diye heyecanlı ba...

Devlet Devrim: "Bundan sonra ben de fiyatımı artıracağım'' diyor. Koyu, kopkoyu bir parfümü var, Devlet Devrim'in. Oridan önce, kokusu gelip çarpıveriyor insanın burnuna. Sonra simsiyah saçları ile çıkıveriyor ortalıklara. Bir gülüyor ki sormayın gitsin. Son günlerde neşesi pek yerindeymiş, genç kadının. Boyuna film çevirip, cici cici şeyler alıyormuş kendisine. O cicilerin neler olduğunu sorduğumuz zaman: - Elbiseler, eşyalar filan, dedi. Yeni bir eve taşmıyorum da. Nihayet kararını vermiş, Devlet. Artık yalnız başına oturacakmış. Annesiyle münakaşa ettikleri günden sonra, bir arkadaşı ile beraber kalmayı denemiş, fakat hiç faydası olmamış bunun. Zira kadınların çoğu geçimsiz oluyormuş... Bir süre sonra, Devlet'in arkadaşı da kendince havalar yapmaya başlamış. Önceleri dayanmaya çalışmış ama, bakmış ki olacak gibi değil, ayrılıvermiş bu manken arkadaşından. Şimdi de on yıldan beri arkadaşlık ettiği bir genç kız, Devrim'e, oturdukları sokakta güzel bir...