Hüseyin Baradan'ın uçları hafif yukarıya kalkık bıyıkları sinirden oynuyor, gözleri yuvalarında fıldır fıldır dönüp duruyordu. Sigaranın birini yakıyor, birini atıyordu. - «Hayret,» diye söze başladı. «Hayret... Anadolu'da iki ay dolaştık. Büyük şehirlerde, küçük kasabalarda, hatta köylerde temsiller verdik. Nereye gittiysek krallar gibi karşılandık. Halk bizi bugün jön diye geçinen çocuklardan daha fazla tanıyor.» Yanında oturan Hulusi Kentmen'e döndü. - «Öyle değil mi ağabey?» dedi. Hulusi Kentmen hiç sesini çıkarmadan başını «evet» anlamında iki yana salladı. Hüseyin Baradan bir sigara daha yaktı. Bıyıklarını hafifçe burduktan sonra uzun bir «Ahhhl...» çekerek konuşmasına devam etti: - «Bafra'ya girişimi görecektin. 'Hüseyin Baradan geliyor' diyen motosikletine atladığı gibi beni karşılamaya gelmiş. Şehre 150 motosikletli gencin arasında girdim. Koskoca Bafra hop oturdu, hop kalktı. Gözlerim yaşardı. Burada bir defa daha anladım ki, bugün için ...