Ana içeriğe atla

İlhan İrem Felekten Birgün Çaldı

Doğrusu İlhan İrem’i bir görmeliydiniz... Neşesinden kabına sığamıyor, gülüyor, çevresindekilere şakalar yapıyor, zaman zaman eline gitarı alıp sevincini ve duygularını şarkılarla dile getiriyordu. Eh! Haksız da sayılmazdı hani. Etrafında sarışını esmeriyle birbirinden güzel kızlar, güneş, deniz...
Felekten böylesi bir gün çalabilmek için. İlhan İrem her şeyi dört dörtlük organize etmişti. 20 aylık askerliğin izlerini ve özlemlerini üzerinden atabilmesini böyle bir moral günü sağlayabilirdi. Günler öncesi kız arkadaşlarına haber vermiş, bir deniz motoru bulup kiralamıştı.
Pazar günü sabah erken saatlerde bize kapıyı açtığında oldukça heyecanlı görünüyordu. Birlikte çıktık, iskeleye giderek motoru karşıladık. Sonra da motorla iskele iskele dolaşıp İlhan İrem’in meleklerini topladık. Tüm konukları alıp kadroyu tamamladıktan sonra tekne birbirinden güzel kızlarla cıvıl cıvıl olmuştu.
Kaptan rotayı «tam yol» la Büyükada’ya çevirdi. Öğleye doğru adanın masmavi koylarından birine girdik. Daha demir atmaya fırsat kalmadan herkes kendisini denizin kollarına atıverdi. Boğucu sıcağın etkisinden kurtulup, biraz dinlen dikten sonra öğle yemeğine oturuldu. Yemekten sonra sıcağın da Sikişiyle herkese bir rehavet çökmüştü. İlhan, kızlardan birinin kucağına uzandı, diğer ikisini de çevresine aldı ve hiç nazlanmaksızın, kendisine sunulan kirazları meleklerinin elinden yemeye başladı.
İlhan İrem çiçekten çiçeğe konan bir arı gibi melekleriyle tek tek ilgileniyor, hiçbirinin gönlünü almayı ihmal etmiyor, bu yüzden de teknenin bir burnuna, bir arkasına koşup duruyordu. Saatler ilerledikçe, neşenin ve kahkahaların dozu artıyordu. Bir ara Büyükada’nın merkezine gidildi ve serinlemek için birer bira içildi. Sonunda hava kararmaya, güneş ufka doğru alçalmaya başladı. Artık dönüş vakti gelmişti. Herkes motordaki yerini alırken İlhan İrem'de elinde gitarı şarkı söylemeye başlıyordu.
Gerçekten de herkes, «En kötü günümüz hep böyle olsun» diyordu ve bu neşeli günün bitmesini istemiyordu. Derken güneşin kızıllaşmaya başlamasıyla birlikte herkesin üzerine çöreklenen hüzünü sezinleyen ilhan İrem, «Gelin bakalım yanıma» diyerek bütün kızları çevresine topladı. Sonra da denizle ilgili anılarını büyük bir iştahla anlatmaya başladı:
«Askere gitmeden önceydi. Hiç unutmam, liseden arkadaşlarımla yıllar sonra buluşmuştuk ve denize girmeye karar vermiştik. Bu nedenle Kumburgaz'da üç kafadar çadır kurduk. Her şey o kadar güzeldi ki. Gün boyu güneşlendik, denize girdik. Alaca karanlığın inmesiyle bide kafaları çekmeye başladık. Gece geç saatlere kadar içtik. Sonrasını hatsrtamıyorum. Kendime geldiğim zaman gün ağarıyordu ve ben bir deniz yatağının üstünde kıyıdan kilometrelerce uzaktaydım... Allah’tan feryatlarımı duyan bir baIıkçı teknesi imdadıma yetişti de kıyıya kadar ulaşabildim.
«Gerçeği de o zaman öğrendim. İçki içen arkadaşlar çadıra uyumak için girerken, ben de, 'Deniz yatağıyla deniz sefası yapacağım' diyormuşum. Sözlerimi ciddiye almadıkları için kimse benimle ilgilenmemiş bile. Ancak gelin görün ki, içkinin tesiri ile dediğimi yapmışım ve sabaha kadar da deniz yatağının üstünde dalgaların arasında sızıp kalmışım. Bu olay aklıma geldiği zaman hep gülerim...»

İlhan İrem’in bu güzel anısı birden ortalığı neşeye boğdu. Herkes gülüyordu. Laf lafı açıyordu ve herkes denizle ilgili anılarını bir bir sıralıyordu. Artık geride kalan Büyükada, Kınalıada ve Burgaz görünmüyordu. Güneşin kızıllaşarak batmaya hazırlanmasıyla birlikte teknedeki kahkaha sesleri de azaldı. Kimse bu güzel günün bitmesini istemiyordu...(diğer haberler için aşağıdaki linke tıklayın)
Etiketler:
Yer: İstanbul, Türkiye

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zavallı Oya Hep Yatakta

Oya Aydoğan 'ın sinemadaki çizgisi bellidir... Çevirdiği her filmde mutlaka dişiliğini şöyle ya da böyle gösterir ya da göstertirler... İşte, Berhan Şimşek’le birlikte oynadığı son filmi olan “Zavallılar”da da, Oya Aydoğan bir türlü yataktan çıkamadı. Çeşil çeşit zavallılık vardır... İnsan, açlıktan zavallıdır, çaresizlikten zavallıdır, işsizlikten, parasızlıktan, kimsesizlikten zavallıdır... Fakat bizim bilmediğimiz bir başka zavallılık türü daha varmış... Aşk zavallısı... Bunu nerede mi teşhis ettik? Hemen söyleyelim, Oya Aydoğan'ın son çevirdiği filmin setinde... Yapımcı Kemal Dilbaz adına, yönetmen Ümit Efekan tarafından çekilen ve “Zavallılar” ismini taşıyan filmde, Oya Aydoğan, köyden şehre gelip, büyük kentin çarkları arasında kaybolan ve kaderin acımasızlığına karşı koyamayıp, hayalleri yok olan ve sonunda da onun bunun elinde oyuncak olan bir genç kızı canlandırıyor. Bu filmde Oya Aydoğan, yukarıda söylediğimiz gibi tam bir aşk zavallısı... Mekanı ise çoğu ...
Yorum Gönder
Devamı

Bahar Öztan ''Eski Kocamdan Koca Olmaz'' Dedi

Kendi aralarında nişan takan Bahar Öztan ’ın eski kocası futbolcu Kasım Gündüz ile Hüner Coşkuner ’in ablası Sema Coşkuner, çok yakında bir gazinoda verecekleri bir yemekle bu nişanlarını ilan edecekler. İnsanoğlu ne tuhaf doğrusu... Hele kadınların işlerine akıl sır erdirmek gerçekten güç... Ne zaman ne yapacakları, nerde, ne söyleyecekleri belli olsaydı, kadından canı yanan biri çıkıp da “Allahım kadın varkan, sen neden şeytanı yarattın?” der miydi? Bunu hangi kadın kabul eder bilemeyeceğiz ama Bahar Öztan’a sorarsanız, “erkek milleti”nin şeytanın ta kendisi olduğunu söylüyor. Zaten zamanında yani futbolcu Kasım Gündüz’le evli olduğu günlerin bitiminde de kocasını böyle suçlamış ve onunla beraberken, film çevirmek için İstanbul dışına çıktığı zaman evlerine ucuz kadınları getirdiğini, artık bu hale tahammülü kalmadığını, dolayısıyla bu yüzden ayrıldığını bas bas bağırmıştı... Ayrıldığı kocası Kasım Gündüz, şimdi yeni bir evliliğe soyunuyor... Şarkıcı Hüner Coşkuner’in gerçe...
Yorum Gönder
Devamı

Turgut Özatay Evlendi

1964 yılını 1965'e bağlayan günlerdeyiz... İstanbul rıhtımına güzel bir Italyan gemisi yanaştı: «San Marco»... Gemiden çıkan turistler Istanbul'ın tarihi anıtlarını, tabiat güzellikleri görmek istiyorlar. Geminin merdivenlerinden iki İtalyan kızı iniyor. Tam o sırada Türk sinema dünyasının ünlü karakter oyuncusu Turgut Özatay da orada bir arkadaşını ziyarete gelmiş. Kızlardan İngilizce bileni Turgut'a, «Ayasofya'ya ne taraftan gidebiliriz?» dîye sordu. Turgut da bu iki turist kıza, «İsterseniz otomobilimle sizi oraya götürebilirim,» cevabını verdi. Biraz sonra üç kişi Ayasofya'nın 1500 yıllık kubbesi altında geziyordu. Genç kızlardan Cinzia Morigi adında olanı Fransızca biliyordu ve Urbino üniversitesinde felsefe doktorası yapıyordu. Cinzia, İtalya'ya gittikten sonra, pek beğendiği Turgut Özatay'a bir teşekkür mektubu yazdı. Turgut bu mektubu arkadaşı Vladimir Krasovsky'ye tercüme ettirdi. Mektuplaşma aylarca, hatta yıllarca devam etti. 1965 geçmi...
Yorum Gönder
Devamı

Fatma Girik'in Çıplaklıktaki Cömertliği

DÜNYANIN birçok yerinde olduğu gibi sinemaya da muhtelif yollardan gelinir; gelenlerin çoğu şöhret olup bol paraya kavuşma hayalini içlerinde bir virüs olarak taşıyarak silinip kaybolurlar, bir kısmı daha ilk edimini attığında önündeki bütün kapıları ardına kadar açık bulup zahmetsizce merdivenleri tırmanır; kimi dert çeker, çile çeker ama, direnir, şansını bekar. Şans günün birinde ona gülünce her şey birden ışıldar, şan, şöhret, para, hayranlar onun olur... Fatma Girik ’i hangi sınıfa sokabilirsiniz. Bize kalırsa bu klasik sınıflamanın dışındadır Yeşilçam ’ın mavi gözlü, açık sözlü Fato’su... Dışındadır, çünkü o şöhret olmak için çile çekmemiştir. Evet, sinemaya figüranlıkla başlamış, «Günahkar Baba» da, «Beş Hasta Var» da figüranlık yapmıştır, ama birden başrole fırlamış ve bir daha oradan aşağıya inmemiştir. Ama ne var, biliyor musunuz? Fatma Girik'in asıl çilesi o zaman başlamıştır. Yeşilçam'da kadın yıldız öpüşmez, soyunmaz, makyajsız kamera karşısına geçmez, İsta...
Yorum Gönder
Devamı

Bu Gacıya Bir Baro

Çingeneler.. Kendilerine özgü konuşmalarıyla rahat yaşantılarıyla ve özgürlüklerine düşkünlükleriyle yüzyıllardan bu yana gelen toplumunuzun küçük bir parçası, sanatçı ruhlarıyla önlü kompozitörlere ilham kaynağı, yazarlara roman konusu olacak kadar bambaşka bir insan topluluğu olan bu insanların önemi son bir yıldır ülkemizde de hissedilmeye başlandı... Şüphesiz bu önem dünün pavyön şarkıcısı bugünün ünlü assolistl ve çingeneliğini inkar etmeyen Kibariye ile başlayıp başka ''iye'' takısı ile gazino sahnelerinde boy gösteren çingene veya çingene olduğunu iddia eden ses yıldızlarıyla güncelleşti... Ancak düne kadar olduğu halde ''Çingene''liğini inkar eden, aslını söylemekten utanan kişilerin bugün çingene olduğunu iftihar ederek söylemesi toplumun bu özellik sahibi kişilere gösterdiği ilgiyle gelen maddi manevi kazançtı. Ünlü şarkıcıların bile sahnelerde çingene oyun havalarıyla göbek atmaları, sahne gösterilerine özel olarak ''Çingene gö...
Yorum Gönder
Devamı