Sevgilerin
en yücesi anne sevgisidir... Hatta belleklerimizde yer eden ''Ana
gibi yar olmaz Bağdat gibi diyar olmaz''dan başka anne sevgisinin
derinliğini anlatan bir başka güzel söz daha vardır: ''Bir insan
en çılgınca sevgilisini, en uzun eşini ama en çok annesini
sever..." Anne sevgisinden üstün olmasa bile, en az onun kadar
güçlü bir sevgi daha var ki, o da kardeş sevgisi. Kardeşi olan
bilir bu sevginin güçlülüğünü, ama bu sevgiden nasibini
alamamış olan özlemini çeker durur, hiç tatmadığı bir duygu
olmasına rağmen.
Bir
kardeşin yokluğunu hisseden, onun özlemini duyanlar arasında,
sanat dünyamızın ünlü ismi Gülşen Bubikoğlu'nun küçük kızı
Zeynep 'de bulunuyor. Gerçi ailesinin gözbebeği, bir istediği
önünde, istemediği ardında olarak büyüyor ama yine de, o herkes
gibi bir kardeşin sıcaklığını, özlemini çekiyor. Her fırsatta
annesinin yakasına yapışıp bir kardeş istediğini tekrarlayıp
duran Zeynep'in bu özlemi öylesine yoğun ki, bir isim bile bulmuş
istediği erkek kardeşe. Mehmet olacak adı, eğer bir kardeşi
olursa. Okul çağına gelmiş olmasına rağmen, arasıra birer
kardeş gibi gördüğü bebekleriyle oynayan ve onlara birer isim
takan küçük Zeynep, oyuncakları arasında bulunan küçük bir
bebeğe de Mehmet ismini takmış. Kardeş özlemini bu küçücük
bebekle gidermeye çalışıyor Zeynep... Ama onun bütün bu
ısrarlarına rağmen Gülşen Bubikoğlu'nun bir daha doğurmaya hiç
niyeti yok. "Bir çocuk bana yeter" deyip, bütün
sevgisini Zeynep'e veren Bubikoğlu hiç mi hiç düşünmüyor
kızına bir Mehmet vermeyi.
Bunca
varlık içinde bir erkek kardeşin yokluğu içinde büyüyen küçük
Zeynep, anne ve babasının bu kesin kararından sonra artık
"Mehmet”i unutmak zorunda. "Belki" diyor küçücük
aklıyla, "Belki birgün annemle babam kararlarını değiştirip
bana arkadaş olabilecek bir Mehmet yaparlar..."...(diğer
haberler için aşağıdaki linke tıklayın)
Yorumlar
Yorum Gönder