-
«Şimdilik hazırlıklar yapılıyor. Tahminen mayıs ayı
sonlarında filmi çekmeye başlamış olacağım. Bu filimde niçin
kendimin başrol oynayacağı şeklindeki sorunuza gelince... Beni
benden iyi kim tanıyabilir ki? Filimde ne çekeceğimi, nasıl
oynanması gerektiğini çok iyi bileceğime göre, ilk
rejisörlüğümde başrolü de kendimin oynamasını uygun buldum.»
Fikret
Hakan, mayıs ayının sonunu beklemedi ve geçtiğimiz ayın sonunda
rejösörlüğe başladı.
O
gün Tarabya sırtlarında bir evde «Bütün İstanbul Duysun» adlı
filmin setine gittiğimiz zaman Fikret Hakan, kelimenin tam anlamıyla
kollan sıvamış, boynunda vizörü, elinde kronometresiyle sağa
sola emirler yağdmyordu:
-
«Nebahat (Çehre) hanım siz şurada duracaksınız, Metin (Serezli)
bey kadra girdiği zaman ona doğru yürüyeceksiniz.»
-
«Selma hanım, aman diyaloglan (artistlerin kamera karşısında
söyledikleri sözleri) dikkatli verin.»
-
«Beyler susalım, çekim sırasında sette en ufak bir gürültü
istemiyorum!»
-
«Çocuklar ışıklar tamam mı? Evet, çekime başlayabiliriz.
Kamera!»
Kamera
kendine has tıkırtısıyla çalışıyor ve tam 19 saniye sonra
susuyor. O sahnenin çekimi bitmiştir. Şimdi ışıklar
değiştirilecek ve yeni bir sahnenin hazırlıkları yapılacaktır.
«Fırsat bu fırsattır,» deyip Fikret Hakan’ın, Yeşilçam'ın
yeni rejisörünün yanına yaklaşıyoruz:
-
«Hayırlı olsun Fikret,» diyoruz.
-
«Sağolun,» diye cevap veriyor. Rengi biraz san. Konuşurken sesi
titriyor. Bir süre sessiz sessiz biribirimizi süzüyoruz. Sonra
günler boyunca kafamızda şekillenen sorulan biribiri peşisıra
yağdınyoruz. Heyecanlı mı? Oyunculuk mu zor, yöneticilik mi?
Bundan sonra başka filimlerde de rejisörlük yapacak mı, yoksa bu
onun ilk ve son rejisörlüğü mü olacak? Sessiz sakin dinliyor ve
sonra tek tek sorularımızı cevaplandınyor:
-
«Rejisörlük sinemaya ilk başladığım günlerden beri kalbimde
yatan bir arslandı. Daima kamera önünden, kamera arkasına
geçeceğim günlerin hayaliyle yaşardım. Nihayet beklediğim,
özlediğim gün geldi çattı işte.» Bir sigara yakıyor, ve
konuşmasına devam ediyor:
-
«Gördüğünüz gibi biraz heyecanlıyım. Sanırım bu heyecanımı
mazur görürsünüz. Kolay değil, yeni bir yarışa giriyorum. Bu
yarışın bana neler getireceğini veya benden neler götüreceğini
de şu anda kestirmeme imkan yok. Ama netice ne olursa olsun
yılmayacağım. Hayat devamlı bir yarıştır benim için. Durmadan
koşmak lazım. Ben de öyle yapıyorum işte. Koşuyorum, ve
koşacağım. Yönettiğim ilk filimde başarılı olamasam bile,
İkincisinde, üçüncüsünde mutlaka olacağım. Yeşilçam'da
adımdan 'ilk yöneticilik denemesinde hüsrana uğradığı için
bir daha kamera arkasına geçmedi' şeklinde bahsettirmeyeceğim.
Bundan sonra yılda hiç değilse iki defa beni kamera arkasında
göreceksiniz.»... (diğer haberler için aşağıdaki linke tıklayın)
Yorumlar
Yorum Gönder