Ana içeriğe atla

İlker İnanoğlu'nu Peştemallı Kadınlar Kovaladı

Taksim meydanında, «Yumurcak Köprüaltı Çocuğu» filminin setindeyiz diye yazıya başlarsak belki şaşıracaksınız, ama gerçek bu... Evet Taksim abidesinin tam önünde ve kameraya iki metre mesafede Yumurcak İlker inanoğlu’nun ikinci filminin çekimini seyrediyoruz. Sekiz on kadar yarıçıplak, peştemallara sarılmış kadınlar, gömleği ile ayakkabılarını eline almış Yumurcak'ı hamam tasları ve nalınlarını sallayarak kovalıyorlar...
Halk, abidenin etrafını çepeçevre sarmış, olanları biraz hayret, biraz şaşkınlık, biraz da merakla seyrediyor. Trafik tıkanmış. Klakson sesleri insanın kulaklarını sağır ediyor. Herkes birbirine soruyor:
- «Burada ne yapıyorlar abi?»
- «Vallahi bilmiyorum ki kardeş. Ama galiba filim çekiyorlar.»
Yaşlı bir kadın kalabalığın arasından başını uzatmış bar bar bağırıyor:
- «Ay vallahi Yumurcak değil mi ayol!. Evladım ne kadar da tatlı!. Maşallah, maşallah nazar değmesin!»
Küçük bir çocuk annesini kollarından çekerek kalabalığın içine doğru sürüklüyor: «Anne bak bak. İlker... Yumurcak... Filim çekiyor.»
Kalabalık, klakson sesleri, itiş kakış, gürültü patırtı. Aynı zamanda filmin rejisörü ve prodüktörü olan Yumurcak’ın babası Türker İnanoğlu, boynundaki damarlarını patlatırcasırta etrafındakilere bağırıyor: «Kalabalığı dağıtın. Olmuyor. Kızım koşarken gülmesene. Olmadı çocuklar, yeni baştan çekelim bu sahneyi. Hey bana bak, delikanlı senin başın kameraya giriyor.»
Kısacası filim mi çekiliyor, panayır yerinde miyiz, yoksa kıyamet mi kopuyor belli değil.
Taksim meydanındaki kovalamacanın çekimi bittikten sonra ekip hemen otobüslere biniyor, bu defa hamam sahnelerinin çekileceği Tophane'deki Çukurcuma Hamamı’na doğru yola çıkılıyor. Biz de fırsat bu fırsattır deyip Yumurcakla konuşmaya başlıyor, daha doğrusu çalışıyoruz.
- «Bu kaçıncı filmin İlker?»
Gülerek iki parmağını gösteriyor bize.
- «Kaç günden beri çalışıyorsun?» diye soruyoruz bu defa. Gene konuşmuyor. Sanki dilini yutmuş... Gene parmaklarını gösteriyor. Tam beş parmağını birden.
- «Annen bugün gelmedi mi?»
Hayır anlamında kafasını sallıyor.

Rejisör - prodüktör babasının anlattığına göre, İlker, ikinci filmine AvrupalI yıldızlar gibi hazırlanmış. Şişko amcası ve rol arkadaşı Necdet Tosun ile çekilecek her sahnenin en az on defa provasını yapmış, evde ayna karşısında mimilkerini kuvvetlendirmiş ve de ahilerinin, ablalarının yapmadığı, yapamadığı bir işin üstesinden gelerek 86 sayfalık senaryonun tamamını ufak tefek atlamalar, yanlışlıklarla ezberlemiş. Sette çoğu zaman sufle almadan rol yapıyormuş...(diğer haberler için aşağıdaki linke tıklayın)

Etiketler

Etiketler:
Yer: İstanbul, Türkiye

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kartal Tibet'le Bıyık Üzerine

Bıyık deyip geçmeyin hemen... Burnun hemen dibinde başlayıp üst dudağa paralel siyah bir çizgi çizen «bıyık» dediğimiz nesne cins cinstir, çeşit çeşittir. Kaytan bıyık vardır, pala bıyık vardır, badem bıyık vardır, pos bıyık vardır, douglas bıyık vardır, hatta pis bıyık bile vardır. Anlayacağınız hanımların biçim biçim, renk renk, çeşit çeşit saçları ve dahi saç modelleri varsa, biz erkeklerin de «bıyık» avantajı var. Üstelik bizimki öyle berberdi, kuafördü gibi beklemeli, masraflı değil. Bir makas, küçük bir ayna bıyığınıza istediğiniz biçimi vermek için yeter de artar bile! Şimdi, durup dururken bu bıyık meselesinden söz açışımız elbette sebepsiz değil. Biraz ilerimizde filim çevriliyor. O sahnenin çekimi biter bitmez Kartal Tibet yanımıza gelecek ve onunla «bıyıktan» bahsetmeye başlayacağız. Zihni temrin bizimkisi yani... Evet, sahne bitiyor, Kartal Tibet rejisörden izin alıp yanımıza doğru yürümeye başlıyor. Geldi... oturuyor... KARTAL TİBET VE BIYIK Kartal Tibet’te «bıy...
Yorum Gönder
Devamı

Turgut Özatay Evlendi

1964 yılını 1965'e bağlayan günlerdeyiz... İstanbul rıhtımına güzel bir Italyan gemisi yanaştı: «San Marco»... Gemiden çıkan turistler Istanbul'ın tarihi anıtlarını, tabiat güzellikleri görmek istiyorlar. Geminin merdivenlerinden iki İtalyan kızı iniyor. Tam o sırada Türk sinema dünyasının ünlü karakter oyuncusu Turgut Özatay da orada bir arkadaşını ziyarete gelmiş. Kızlardan İngilizce bileni Turgut'a, «Ayasofya'ya ne taraftan gidebiliriz?» dîye sordu. Turgut da bu iki turist kıza, «İsterseniz otomobilimle sizi oraya götürebilirim,» cevabını verdi. Biraz sonra üç kişi Ayasofya'nın 1500 yıllık kubbesi altında geziyordu. Genç kızlardan Cinzia Morigi adında olanı Fransızca biliyordu ve Urbino üniversitesinde felsefe doktorası yapıyordu. Cinzia, İtalya'ya gittikten sonra, pek beğendiği Turgut Özatay'a bir teşekkür mektubu yazdı. Turgut bu mektubu arkadaşı Vladimir Krasovsky'ye tercüme ettirdi. Mektuplaşma aylarca, hatta yıllarca devam etti. 1965 geçmi...
Yorum Gönder
Devamı

Fatma Girik'in Çıplaklıktaki Cömertliği

Dünyanın birçok yerinde olduğu gibi sinemaya da muhtelif yollardan gelinir; gelenlerin çoğu şöhret olup bol paraya kavuşma hayalini içlerinde bir virüs olarak taşıyarak silinip kaybolurlar, bir kısmı daha ilk edimini attığında önündeki bütün kapıları ardına kadar açık bulup zahmetsizce merdivenleri tırmanır; kimi dert çeker, çile çeker ama, direnir, şansını bekar. Şans günün birinde ona gülünce her şey birden ışıldar, şan, şöhret, para, hayranlar onun olur... Fatma Girik’i hangi sınıfa sokabilirsiniz. Bize kalırsa bu klasik sınıflamanın dışındadır Yeşilçam’ın mavi gözlü, açık sözlü Fato’su... Dışındadır, çünkü o şöhret olmak için çile çekmemiştir. Evet, sinemaya figüranlıkla başlamış, «Günahkar Baba» da, «Beş Hasta Var» da figüranlık yapmıştır, ama birden başrole fırlamış ve bir daha oradan aşağıya inmemiştir. Ama ne var, biliyor musunuz? Fatma Girik 'in asıl çilesi o zaman başlamıştır. Yeşilçam'da kadın yıldız öpüşmez, soyunmaz, makyajsız kamera karşısına geçmez, İstanb...
Yorum Gönder
Devamı

Orhan Gencebay'ın Spor Tutkusu

Spor adaleyi güçlendirmekle kalmaz, aynı zamanda beynin bütün fonksiyonlarını da güçlendirir, dolayısı ile iradeyi ve mantığı sağlamlaştırır.» Orhan Gencebay birbirinden ağır halterleri kaldırır, bisiklette pedal çevirip ter atarken, bir yandan da bunları söylüyordu. Sanatçının periyodik spor çalışmasını yaptığı aletli jimnastik salonunda bir yandan resim çekiyor, bir yandan da spor üzerine söyleşiyorduk. Orhan Gencebay, pek çok sinema sanatçısında bile olmayan atletik bir yapıya ve fiziğe sahipti ve bunu sürekli spor yapmaya borçlu olduğunu söylüyordu. Sanatçı sporla çocukluk yıllarından bu yana devam edegelen ilişkisini şöyle anlattı: «Samsun'da ortaokul ve lise sıralarında 5-6 yıl aralıksız vücut estetiği ve güreş çalıştım. Kondisyonum çok iyiydi. O yıllarda biraz da Jiu-Jitsu çalıştım ama, o zamanlar Uzakdoğu sporları ülkemizde henüz çok yeni idi. Bu yüzden o yönde pek fazla gelişemedim. Her zaman çok yürür ve çok koşardım. Bu, sadece bana özge bir davranış değildi....
Yorum Gönder
Devamı

Ajda Pekkan Konuşuyor

Kimisine göre Eurovision yenilgisinin getirdiği bunalımdan kimisine göre aşk ilişkilerindeki çıkmazdan büyük bir bunalıma itilmişti. Kimseyle görüşmek istemiyor, giderek kilo veriyor, gülmeyen yüzü, kuşkulu bakışlarıyla çok zaman bilinçsiz ve yanlış davranışlarda bulunuyordu. Bu sıkıntılı dönemini atiatamayacağım anlayınca her şeyi bırakıp kaçmak istedi. Günün birinde uçağa atladığı gibi Türkiye'den uçup gitti... Bazıları Londra'da olduğunu söylüyordu Ajda'nın... Ama kesin olarak kimsenin bildiği bir şey yoktu. Bir hafta Paris'te görülüyor, sonra Cenevre'de veya Zürih'de olduğundan söz ediliyordu. Beili ki, sıkıntısı, problemleri ülkesini terketmekle geçmemişti. Yerinde duramıyor, bir şeyler arıyor, aradığını bulamıyordu... İşte o günlerde ansızın bir akşam saatinde SES'e telefon etmişti Ajda... «Unutmak ve unutturmak istiyorum. Bıktım, usandım... En az altı ay gelmeyeceğim Türkiye'ye... Müziği seviyorum. 17 yıllık çocuğum benim. Kuşkusuz müzikten...
Yorum Gönder
Devamı