Fenerbahçe, Galatasaray Derbisi

Galatasaray kafilesinin, Adanaspor maçından sonra doğruca Ankara'ya gelerek Bakanlıklar yakınındaki bir otelde üslenişi, çok kimsenin dikkatini çekmişti. Bazı fanatik Şekersporlular «Bizimle yapacakları kupa maçının rövanşından korkuyorlar da ondan burada konakladılar.» diye «hava» atıyorlardı ama daha kuşkulu ve bilgiçler en çetin deplasmanlara bile bir gün önceden giden Sarı-Kırmızılıların Başkent'te «karargâh» kurmalarında başka «bit yenikleri» arıyorlardı. Çünkü böyle düşünenlerin gözünde, tüm yolculuklarda masraftan kaçınan Galatasaray kafilesinde tedbirli olarak Ceza Kurulu'na verilen Tuncay, Ekrem ve B. Mehmet'in de bulundukları hiç kaçmamıştı.

MEĞER Kİ NEYMİŞ?

Pazartesi günü, Ankara'nın ünlü saunalarından birinin önünde duran otomobilden önce Tuncay, sonra Ekrem ve Enver iniyorlar, büyük bir saygıyla, direksiyon başındaki «Ağabey»lerinin inişini bekliyorlardı. Sonra gurup saunaya giriyor, soyunup dökünüp bir köşeye çekiliyor, bol «fıs-kos»lu bir konuşma başlıyordu. «Kulak misafiri» olanlar bu konuşmalarda, Galatasaray'lı «Abi» nin futbolculara «Meraklanmayın canım. Bu işi oldu bilin. Yarın hepinizi saat 13.00'de bekliyorum. Söyleyin B. Mehmet'de gelsin.» dediğini duyuyorlardı.

Ertesi gün, kararlaştırılan saatte buluşuluyor, futbolcular ünlü «abilerinin arkasında asansöre binerek Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü'nün bulunduğu Ulus'taki binanın 9'uncu katına çıkıyorlar ve uzun bir koridorun sonundaki «Merkez Ceza Kurulu» yazılı kapıdan giriyorlardı.

Kapalı kapılar ardında neler konuşulduğu elbette bilinemezdi. Ama bilinen bir şey vardı. O da, «tuttuğunu koparmakla» tanınan «abi» ile futbolcuların binadan «ağızları kulaklarında» ayrıldıkları, bir süre sonra da Galatasaray'lı futbolcuların tedbirlerinin kaldırıldığının açıklanmasıydı.

Tedbirlerin tepeden inme kaldırılması, büyük maç öncesinde Fenerbahçe'lilerin midesini iyice bulandırmıştı. Çiçeği burnunda yeni başkan Emin Cankurtaran, bu konuda, «Şimdilik maçı bekliyoruz. Sonra gerekirse bildiklerimizi açıklarız» diyor ve taraflar tüm hazırlıklarını tamamlayarak maça çıkıyorlardı.

BİZİM GÖRDÜKLERİMİZ

Fenerbahçe'nin, Galatasaray'ı evire çevire nasıl yendiğini, yalnız stadı dolduran 30 binden fazla seyirci değil, naklen yayını TV'den izleyen 11 milyona yakın kişi de görmüştü. Yine o gözler, sahaların başarılı hakemi Ertuğrul Dilek'in, Fenerbahçe'nin bal gibi penaltısını vermeyişinin de tanığı olmuşlardı. Ama bu arada, ya görmedikleri, ya da gördükleri halde pek farkedemedikleri gerçekler de vardı. Bu gerçeklerin ilki Ziya'nın takım kaptanlığının nasıl yapılacağını Mehmet'e öğretmesiydi. Çünkü, hakkındaki tedbir kararı üç gün önce kaldırılan Mehmet, hakeme karşı çıkar, oyuna küser ve arkadaşlarının hırsını baltalarken Ziya hem oyunu, hem de arkadaşlarını olumlu yönde etkileyişi ile maçın kazanılmasına büyük katkıda bulunuyordu. Tam bir uyuşumla oynayan Fenerbahçe'de, takıma yerleşmesi sarılık geçirmesi yüzünden geciken Önder parlarken, Galatasaray'da parlayacağı sanılan Engin gölge gibi dolaşıyor, üstün oyununa alabildiğine ters düşen el kol hareketleriyle Galatasaray taraftarlarını kızdıran Yılmaz ise, takımın centilmenliğini inatla baltalıyordu.

Aslında bu, bir yerde Birch'in ikide bir havaya kalkan yumruğuna verilen karşılıktı ama hiç kuşkusuz çirkin bir karşılıktı. Eğer Birch, yumruk kaldırmanın tadını kaçırmasa, ne Yılmaz öyle davranacak, ne de maçtan sonra sevinç yumağı halinde ve sel gibi Taksim'e çıkan Tünel'e doğru yürüyen taraftarlar, kendini bilmez bir Galatasaray'lının, Fenerbahçe bayrağına burnunu silmeye kalkışmasıyla çılgınlaşarak, Galatasaray Lisesi'ne baskın vermeye kalkışacaklardı.

Bu arada, soyunma odasında da ilginç bir olay yaşanmıştı. Gazeteciler, Didi ve futbolcularla konuşmak için Fenerbahçe soyunma odasına dolduklarında, hırçın davranışlı bir görevli, hepsini dışarı çıkarmış, gerekçe olarakta, «Futbolcuların paraları çalınıyor,» kehanetinde bulunmuştu. Galatasaray soyunma odasının kapısı ise zaten hiç açılmamıştı.

ÖTEKİ LİGLER...

Türkiye Ligi böyle bir potada kaynayıp dururken, öteki liglerdeki hareket, heyecan ve çekişme de, kendi ölçüsünde, hiç Türkiye Birinci Ligi'nden aşağı kalmıyordu. Örneğin 11 golle kısır bir haftanın yaşandığı İkinci Türkiye Ligi'nin beyaz grubunda, şampiyonluğa koşanların önüne İskenderunspor geçiyordu. Bu grubun son iki takımı ise Erzurumsporla Kütahyaspor'du. Gelişme, bu grupta şampiyonluk yarışının her hafta yeni biçimlere bürüneceğini düşündürüyor, kırmızı grupta ise puan kaybetmeye devam eden Sakaryaspor, inatla kendisini izleyen Trabzonspor'un soluğunu daha yakından duyuyordu. Kırmızı grupta son iki takım ise Bandırma ile PTT'idiler. Bunlardan PTT için doktorlar artık rapor veremezlerdi. Çünkü bir zamanların bu güçlü takımının 4 puanı vardı.

Üçüncü Türkiye Ligine gelince... Bu ligin beyaz grubunda haftanın genel özelliği gol kısırlığıydı. Şampiyonluk için Kırıkkalespor'la, Karabükspor'un çekiştikleri bu grupta son iki takım Nazilli ile Güneşspor'dular. Tıpkı beyaz gruptaki gibi, kırmızı grubun şampiyonluk yarışında iki takım kalmıştı. Bunlar 40 puanlı Çorumspor ile 35 puanlı Rizespor'dular. 5 puan elbette büyük farktı ama bu ligde daha öyle çok ve çetin maçlar oynanacaktı ki, sonunda ipi kimin göğüsleyeceğini şimdiden kesinlikle söylemek, bulanık suda balık avlamaya benzerdi.

GENÇLER VE AMATÖRLER

Türkiye'nin futbol haritasında, şu günlerde, önemsenmesi gereken iki şampiyona daha vardı. Bunların ilki, Türkiye Genç Takımlar Şampiyonası'ydı. Türkiye liglerinde oynayan takımların genç takımları arasında, 9 grup halinde yapılan bu şampiyonaya şimdiye dek, Hayatspor'dan başka önem verenin çıktığını kimse söyleyemezdi. Oysa, yarının büyük takımlarda oynayacak futbolcuları, kendi yağlarıyla kavrularak bu takımlarda yetişmeye çalışıyorlardı, işte bu nedenle Hayatspor konuya önemle eğiliyordu. Bu şampiyonanın birinci grubunda Tekirdağspor, ikinci grubunda Karabükspor, üçüncü grubunda Orduspor, dördüncü grubunda Eskişehirspor, beşinci grubunda Afyonspor, altıncı grubunda Konya İdmanyurdu, yedinci grubunda Tarsus İdmanyurdu, dokuzuncu grubunda da Elâzığspor genç takımları lider durumdaydılar. Her grupta altı takımın bulunduğu bu şampiyonada Bolu, Giresun, Bursa, Kayseri, Adanaspor gibi Birinci Lig takımları gençlerinin hiç parlak durumda olmadıkları düşündürücüydü.

Gençlerden hiç de kalmayan uğraşlar içindeki amatörler ise Türkiye Şampiyonasına giden yolda ter döküyorlardı. Özellikle İstanbul'da akıtılan terler hepsinden çoktu. Altı gruptan oluşan Birinci Amatör Küme'nin takımları, maçlar 15 Eylül 1973'te başlamışlardı. Tayfun, Rami, Bakırköy, Tekel, Demirspor ve Sümerspor takımları arasındaki bu maçlardan sonra İstanbul Amatör Küme Şampiyonu belli olacak, bu takım da, Türkiye Şampiyonası'nda İstanbul'un sesini duyuracaktı.

Sabri hocanın kaleminden

DEV MAÇIN ANATOMİSİ

BİR berduş, bitkin arkadaşına rastlayınca «Selâmınaleyküm derbeder» demiş, öteki de «Aleykümselam benden beter» diye cevaplamış. Pazar günkü dev maçta, ön şartlara göre, favori görülen Galatasaray'ın «Yasin hariç» bütün futbolcuları birbirinden beterdi.

Böylesine kötüleşmenin sebebi ne idi?

Fenerbahçe'nin rahat galibiyetinin sebebi de böylece kendiliğinden meydana çıkmış olur. Açıklamağa çalışalım.

Bu maça kadar Galatasaray geri dörtlüsü saha markajı ile oynuyordu ve bu hattın en güvenilir adamı Muzaffer'di. Şevki ise esas yerinde bile görev almıyordu. Normal düzeni ile Galatasaray geri hattı gerek müdafaada, gerekse hücumda en kötü haliyle vasatın altına düşmüyordu. Sonra bu hattın kenar adamlarının, ileri kanat adamları ile yaptıkları müşterek hücumlar Galatasaray'a büyük avantajlar sağlıyordu.

Pazar günü evvelâ geri dörtlüsünün, pek akla uygun gelmeyen, oyun ve adam değişikliği Galatasaray'ın bu avantajını ortadan kaldırdı. Şöyle ki:

Saha markajından, adam markajına geçen Galatasaray'lılar bu tür savunmayı hiçbir şekilde yapamadılar. Kocaman kocaman boşluklar verdiler. Bu da Fenerbahçe'nin çok rahat, belki de bir daha rastlayamayacağı kolay bir mücadele yapmasını sağladı.

Geri dörtlüsünün böyle iş görmez hale gelmesi yalnız bu hattın açık vermesi ile bitmiyor, Galatasaray'ın son zamanlarda en başarılı iki adamı Metin ile Engin'i de oyun dışı ediyordu.

Fenerbahçe'de pazar günü eline geçirdiği «hatalar zincirini» kemire kemire kendi yararına kullanmayı başardı.

Başarının öncüleri muhakkak ki başta Ziya, Selâhattin, Önder olmak üzere Datcu, Yılmaz, Ersoy idiler.

Futbol değerleri hiç bir zaman inkâr edilemiyecek olan bu kadronun korkulu rüyası «ZOR» idi. «Zor oyunu bozar» sözü futbolda daima geçer akçedir. İşte pazar günü karşılarında evvelâ büyük rakibin «ZOR» luğunun kendiliğinden kalktığını gören Fenerbahçe'liler istedikleri gibi top oynamağa başladılar.

Galatasaray'dan beklenen kanat hücumlarını Fenerbaçe'liler yapmağa başladılar. Böylece Galatasaray defansının bomboş noktalarına çok rahat deplasmanlar yapmak imkânını buldular.

Eğer Cemil, Osman, Mustafa biraz daha çabuk, dikkatli olup bencil hareket etmeseydiler güzel futbol daha farklı bir sonuca ulaşırdı.

Bu büyük maçın görünüşünü böyle açıklamağa çalıştıktan sonra bir konuya temas etmekten kendimi alamıyorum.

Bizim futbolcumuz kendinden çok emin olduğu zaman gayretleri çok zaman kuşku ile sonuçlanır. Fakat kuşku ile başladığında ise emin sonuçlara varabilirler.

Önümüzdeki haftalarda bilhassa bu nokta üzerinde düşünmek gerektiğine inanıyorum. Yine inanıyorum ki, «Her başarısızlık, gelecek başarıların bir başlangıcıdır.»

Didi, Cankurtaran ve bir gerçek

KADER bu ya, Cankurtaran başkan seçilir seçilmez bir uzun ve de korkulu 90 dakika yaşamıştı ki anlatılır gibi değil... Öyle ya, kupanın çeyrek finalinde Fenerbahçe, Trabzonspor karşısında ölüp ölüp dirilirken Cankurtaran'ın cam da neredeyse burnundan çıkacaktı. «Bereket versin» diyor Sarı-Lacivertli kulübün çiçeği burnundaki başkanı, «Cemil son dakikalarda 3. golü attı da takımın yarı final yolu açıldı. Yoksa kalbim duracaktı Alimallah... Oysa dini inançlarım doruğunda her şeyi yapmış, kurban kestirdikten sonra maça gelmiştim» diyordu.

Evet, Cankurtaran ertesi gün tam bir oh çekecekti ki, Başkent Ankara'dan bir takım sinyaller almaya başladı ve ister istemez nabzı yine yükseldi... Bu nabız yüksekliği, bir gün sonra daha da arttı... Çünkü tedbir cezası verilen Galatasaray'lılardan yıldırım hızı ile tedbirler kaldırılıyordu.

Sözü uzatmıyalım, iş dönüp dolaşıp Fenerbahçe-Galatasaray maçına geldi. Cankurtaran ikinci kez, tribündeki yerini başkan ünü ile alırken az sonra tekrar bir 90 dakikalık kâbus başlayacaktı. Tam o anda da Siyah İnci Didi soyunma odasında futbolcularına son söz olarak şunları söylüyordu: «Sakın Galatasaray'da cezalılar da oynuyor diye korkuya kapılmayın. Göreceksiniz, o cezalı futbolculardan bugün takıma konulan hiç birisi istenilen randımanı veremiyecek. Çünkü onlar psikolojik olarak maça hazır değiller. Benim asıl korkum, cezalıların oynamamasıydı.»

Mr. Birch, keskin sirke küpüne zarar verir unutmayınız!

Galatasaray'ın üç lig, iki de kupa şampiyonlu antrenörü Brian Birch, nerede ise İngiliz ağırbaşlılık imajını Türk Futbolseverlerinin aklından silip süpürecek. Hani bizim futbolseverler, yakın bir geçmişte George Dick (İngiltere'ye dönünce bir trafik kazasında öldü. Toprağı bol olsun) ve Oscar Hold gibi gerçekten ciddi ve ağırbaşlı antrenörleri hatırlamasalar; hatta üstüne üstlük Mr. B.B'nin Türkiye'de görev yaptığı ilk iki ve de üçüncü yılın yarısına kadarki «Mr. no coment - Konuşmayan adamlığını bilmeseler» Canım sen de, biz neler gördük... Fenerbahçe'nin geveze antrenörü Markoş'la Beşiktaş'ın kaynana dilli Spayiç'i ne çabuk unutuldu?» deyip geçecekler...

Ama olmuyor işte. Mr. B.B. sağ yumruğunu kaldırdıkça ne ölçüde kendi oyuncu ve seyircisine hırs dopingi yapıyorsa, bunun iki hatta üç katı kadar da karşı tarafı hırslandırıyor. Hatta fanatik olan tarafsız seyirci ve futbolcuları da karşısına alıyor... Ve giderek kamu oyundaki dudak bükme ve ayıplama duygusu, bir noktada karşı koyma hırsıyla yanıyor. Bu arada akıldan yana olan kişiler, bir yandan Galatasaray Yönetim Kurulu'nun Birch üzerindeki kontrolü daha dikkatli yapması gerektiğini belirtiyor ve «Keskin sirkenin en büyük zararı yine kendi küpünedir ve bu hiç bir zaman unutulmamalıdır.» diyorlardı.

Bizden söylemesi...(diğer haberler için aşağıdaki linke tıklayın)

Tozlumagazin